Islam     De Dood

Bij de Islam geloven ze dat je ziel op de dag des oordeels terug gaat naar je lichaam. Dan beslist Allah of je naar de hemel of naar de hel gaat.  De dag des oordeels is de dag waarop de islamitische bevolking denkt dat de aarde zal vergaan. De overledene wordt door de islamitische gemeenschap klaargemaakt voor de begrafenis. Ze zorgen ervoor dat de overledene wordt gewassen en in schone doeken wordt gewikkeld. De imam heeft vaak een vaste groep mannen en vrouwen die hem helpen met het verwerken van dit.  Een vrijwillige volwassene moet de overledene wassen. De stappen moet hij of zij goed kennen, namelijk bewust, discreet en rein zijn. Zodra er een man komt te overlijden wordt dit verzorgt door een mannelijk persoon die dicht bij de overledene staat. Zodra dit bij een vrouw gebeurt mogen ook alleen vrouwelijke personen die dicht bij de overledene staan dit uitvoeren. Een pasgeboren baby wordt niet gewassen, omdat dit al symbool staat voor rein. Een man wordt van navel tot de knieën bedekt en een vrouw van de schouders tot aan de knieën.

De eerste wassing is het natmaken van de overledene en het nat maken van het hoofdhaar. Het reinigen van de neus en de mond wordt voorzichtig gedaan, omdat er geen water in de neus en keelholtes mag. Hierna wordt er geparfumeerd water gebruikt over het hele lichaam te wassen. Dit wordt meerdere keren herhaald. Als een bepaalde plek op het lichaam niet gelijk rein wordt door bijvoorbeeld bloed, wordt dit meerdere keren gewassen. De persoon die de overledene wast mag negatieve aspecten van de overledene niet door vertellen, zoals een slechte geur. Positieve aspecten mogen wel worden door vertelt.

Tijdens een begraving wordt een gebed verzorgt door middel van de laatste wil van de overledene. Dit is vaak de imam van de gemeenschap. Iedereen die aanwezig is op de begrafenis is verplicht om vier keer ‘God is de grootste’ te zeggen. Het gebed wordt staande opgenoemd. Iedereen moet zich in rijen van drie opstellen achter de persoon die het gebed verzorgt.  Na het gebed wordt de overledene zo snel mogelijk begraven.

Na het gebed hebben de aanwezigen drie mogelijkheden: onmiddellijk weggaan, biddend meegaan naar de begraafplaats en dan huiswaarts keren, of nog langer blijven om vergiffenis te vragen voor de overledene. Als je meegaat naar de begraafplaats moet je je houden aan de regels die zijn opgesteld. Ze mogen bijvoorbeeld pas zitten als de dode is begraven en ze moeten hetzelfde pad volgens als waarover de dode wordt gedragen. Islamieten mogen niet worden gecremeerd. Het is erg belangrijk dat zij op een islamitische begraafplaats worden begraven. De overledene wordt op zijn zij in het graf gelegd. Hierdoor ligt hij met zijn gezicht naar Mekka, de heilige stad. Dan worden de stukken stof die over de overledene zijn gelegd losgemaakt. Ze zorgen er wel voor dat er geen zand op de overledene kan k omen. Voordat het graf kan worden gesloten moeten de mensen eerst driemaal met twee handen in het water zitten. Ze maken een kleine verhoging op het graf, zodat iedereen kan zien dat hier iemand ligt. Zo voorkomen ze het gevaar dat er iemand overheen loopt. Het rouwen mag niet langer dan drie dagen worden gedaan. En wordt alleen toegestaan als de overledene een vrouw had die recht had om te rouwen over een gestorven familielid.

 Bron: de site: http://www.cie.ugent.be/CIE/abid1.htm

Jodendom   De Dood

Als een persoon is overleden mag hij of zij door niemand meer worden gezien dit in verband met het idee dat de persoon die er ligt niet meer de persoon is die hij was en hoeft zich niet te schamen als er stof over hem heen ligt. De begrafenis moet voor iedereen (jong, oud, arm & rijk) zo eenvoudig mogelijk zijn en zo snel mogelijk plaatsvinden.

 Bij het Jodendom zijn er niet 2 aparte werelden tussen het leven en de dood alleen in het leven is de wereld van de mens en bij de dood is de wereld van de allerhoogste, ook wel god.

Vlak voor de begrafenis wordt het lichaam gereinigd hierbij wordt het lijk niet gezien. Mannen worden gereinigd door mannen en vrouwen worden gereinigd door vrouwen.

 Tijdens de begrafenis wordt er aarde uit Israel uitgestrooid over het dode lichaam of in een zakje gedaan en onder het hoofd gelegd. Hierdoor zal de dode zich verbonden voelen met zijn eigen land. Bij de begrafenis wordt vaak geen gebruik gemaakt van een kist een crematie is verboden in het Jodendom.  

Sinds de tweedewereldoorlog kiest een klein percentage joden wel voor een crematie uit respect voor de  mensen die zijn verbrand tijdens de Holocaust.

De begrafenis wordt als een religieuze verplichting gezien en gaat er daarom altijd heen, ook als je de overledene persoonlijk niet goed hebt gekend. Bij de begrafenis wordt er laten zien dat er geen haast bij is en daarom duurt het scheppen wat langer dan bij andere geloven. Het graf weer vol scheppen met zand wordt gedaan door alle aanwezigen.

 Bron: http://www.uitvaart.nl/infotheek/de-plechtigheid/religie-en-rituelen/joden

Boeddhisme    De Dood

In het Boeddhisme wordt er geloofd in wedergeboorte, zo blijkt dat Boeddha zich elke leven kan herinneren, hierbij weet hij ook zijn naam, kaste, beroep enz.

In het boeddhisme noemen ze dit ook wel samsãra, wat we letterlijk kunnen vertalen naar het 'eindeloos rondzwerven.'

Het idee van reïncarnatie is niet ontstaan met de komst van het boeddhisme; ze ontstonden al eeuwen voor de komst van de Boeddha.

Mensen blijven herboren worden totdat ze terecht komen in de nirwana.

Als je in de nirwana terecht komt ben je in de hoogste staat die de mens kan bereiken, hierdoor wordt ook heiligheid behaald.

Begrafenis Boeddhisme

In het boeddhisme verschilt de uitvaart per cultuur en regio. Toch wordt er het vaakst gekozen voor een crematie omdat het lichaam van Boeddha ook is verbrand. Een begrafenis is niet verboden en zelfs in sommige culturen gebruikelijk.

 Omdat ze in het boeddhisme streven naar de nawana komt op het moment dan iemand op het sterfbed ligt vrienden en familie bij een om hem of haar in de wedergeboorte te stimuleren naar de verlichting. Bijvoorbeeld door de geest van de stervende te richten op de boeddhistische schriften.

 ls de persoon eenmaal is overleden mag het lichaam een paar uur niet worden aangeraakt zodat de geest het lichaam rustig kan verlaten.

Hierna worden er gebeden uitgesproken die de geest van de overledene helpen om zich te onthoen van de dood, in zijn weg naar het volgend stadium van leven.

Dit gebeurd altijd in de eerste week nadat de persoon is overleden, deze 7 dagen zijn erg belangrijk voor de Boeddhisten.

 Boeddhisten geloven dat na 49 dagen de hergeboorte is voltooid, in die tijd worden er nog veel gebeden opgezegd. Hierna is dat niet meer nodig omdat de geest dan weer een nieuw leven heeft gevonden.

Bron:

Licht op boeddhisme, Damien Keown

http://www.bokhorstverzekeringen.nl/multicultureleuitvaartverzekering/dela-uitvaart-rituelen/69.html